Douglas Adams - Życie, wszechświat i cała reszta

Informacje o ksiÄ Ĺźce Tytuł: Ĺťycie, wszechświat i cała reszta (Life, The Universe and Everything) Autor: Douglas Adams Wydawca: Albatros Rok wydania: 2006 Ilość stron: 240 Cena: 20 PLN

Douglas Adams był pisarzem popularnym na całym świecie. Jest to zasługa przede wszystkim jego tzw. trylogii w pięciu tomach „Autostopem przez galaktykę”. Był on takĹźe autorem scenariusza serialu telewizyjnego „Doktor Who”, oraz twĂłrcą książek o przygodach Dirka Gently’ego. Jednak przełom w jego Ĺźyciu nastąpił po napisaniu wspomnianej trylogii. Książki z tej serii są nietuzinkowe, ale czy wszystkie są na jednakowym poziomie?

„Ĺťycie, wszechświat i cała reszta” jest trzecią częścią cyklu. Powieść kontynuuje fabułę z poprzednich części. Artur Dent juĹź kilka lat przebywa w czasach prehistorycznych. Nagle w dziwnych okolicznościach zostaje przeniesiony do współczesności, wprost na boisko do krykieta, na ktĂłrym rozgrywany jest mecz. Oczywiście powoduje to niemałe zamieszanie. W pewnym momencie na boisku pojawia się statek, z ktĂłrego wychodzą białe roboty, niszcząc bramkę do krykieta i wywołując panikę. Artura natomiast zabiera jego stary znajomy Slartibartfast, ktĂłry niespodziewanie przyleciał swoim statkiem.

Na pokładzie Artur dowiaduje się, Ĺźe białe roboty są wysłannikami z planety Krikkit. Dawno temu władcy wspomnianej planety chcieli zniszczyć cały wszechświat. Zostali za to skazani na uwięzienie na swojej planecie. Odtąd Krikkit był otoczony polem siłowym, ktĂłrego nikt nie mĂłgł przekroczyć. Jednak wcześniej z planety wydostało się kilku mieszkańcĂłw. Było to kilka robotĂłw, ktĂłrzy zdecydowali się odnaleźć klucz i uwolnić swoich władcĂłw. Na ich drodze staje jednak, całkiem przypadkowo, Artur Dent, na ktĂłrego barkach spoczywa los „wszechświata i całej reszty”.



„Ĺťycie, wszechświat i cała reszta” jest niezłą książką, jednak zdecydowanie najsłabszą z całej serii. Fabuła jest bardzo chaotyczna, o czym zresztą wspominał sam autor. Adams mĂłwił, Ĺźe książka powstawała w warunkach, w jakich nie naleĹźy robić nawet regału na książki. Niestety to widać. Liczne wydarzenia nie są powiązane ze sobą w jedną całość. Gdyby wycięto część z nich, czytelnik nie spostrzegłby, Ĺźe czegoś brakuje. Czasem miałem wraĹźenie, Ĺźe czytam nie powieść, a zbiĂłr opowiadań. Jeśli chodzi o humor, to podczas lektury poprzednich części śmiałem się duĹźo częściej.

Nie oznacza to jednak, że książka jest pozbawiona wszelkich zalet. Adams uważał, że zawarł w niej kilka najlepszych rzeczy jakie napisał. Chodzi tu o wątek Agrajaga i epizod z lataniem. Trzeba przyznać, że jest to prawdą. Czytając fragment gdy Artur spotyka sfrustrowanego Agrajaga bawiłem się przednio. Podobnie podczas lektury encyklopedycznego opisu latania, uśmiech musi pojawić się na twarzy czytelnika. Do tego wszystkiego dodałbym jeszcze motyw latającej prywatki. Czytając książkę będziecie wiedzieli o czym mowa.

Ale czy tych kilka elementĂłw wystarczy by zachęcić do przeczytania książki? Wydaje mi się, Ĺźe jest ona kierowana głównie do fanĂłw całego cyklu. Przypadkowy czytelnik, ktĂłry zaczyna swoją przygodę z serią od trzeciego tomu, nie odnajdzie się w świecie stworzonym przez autora, moĹźe mu nie przypaść do gustu humor zawarty w książce. Muszę przyznać, Ĺźe sam dość długo nie mogłem się przekonać do Adamsa. Jednak po lekturze całego cyklu patrzę przychylniejszym okiem na „Ĺťycie, wszechświat i całą resztę”.

Reasumując, książka nie do końca jest udana. Wiele jej elementów wypada słabiej niż w pozostałych częściach. Nie zmienia to faktu, że prawdziwi miłośnicy talentu Douglasa Adamsa, których bez wątpienia jest bardzo wielu, odnajdą w trzeciej części cyklu coś wartego uwagi. Bo pomimo tej małej wpadki nie należy zapominać, że Adams był pisarzem utalentowanym, pomysłowym i obdarzonym niezwykłym poczuciem humoru.